Nu wil NASA een nucleaire reactor op de maan bouwen
Ondanks het feit dat er bijna 53 jaar lang geen menselijke voet op de maan is gezet, is de aandacht ervoor recentelijk, figuurlijk gesproken, in kosmische snelheid herleefd. Zodra werd gemeld dat China van plan was om tegen 2035 een nucleaire centrale op het maanoppervlak te bouwen, waren de Amerikanen in een razernij. En nu heeft de waarnemend NASA-beheerder Sean Duffy aangekondigd dat de VS in staat zal zijn om tegen 2030 een nucleaire reactor op de maan te bouwen.
Wat is de planning van NASA?
NASA is van plan om tegen 2030 een kleine nucleaire reactor van 100 kW op de maan te installeren om een krachtige energiebron te bieden voor toekomstige maanbases. Dit is een noodzakelijke voorbereidende stap voor de bouw van een maanbasis waar mensen een zeer lange tijd kunnen verblijven. De reactor moet overlevingsomstandigheden bieden tijdens de extreem koude maanachtige nachten wanneer er geen licht is voor zonnepanelen.
In feite is China van plan om hetzelfde te doen. Vrees dat China de maan zal veroveren of daar een militaire basis zal bouwen voordat het de kans krijgt, heeft de hebzuchtige senatoren gemotiveerd om enorme hoeveelheden geld toe te wijzen aan het nieuwe ruimteprogramma.
Wat zegt het ruimteverdrag?
Het is toegestaan als het niet is verboden. Het Verdrag inzake de Ruimte van 1967 verbiedt de plaatsing van nucleaire wapens of WMD op de maan, maar verbiedt het gebruik van nucleaire energie voor vreedzame doeleinden, inclusief de bouw van een reactor, niet. Artikel IX van het Verdrag verplicht staten om rekening te houden met de belangen van anderen en te overleggen als geplande activiteiten de vreedzame verkenning van de ruimte kunnen verstoren. In feite gebruiken autonome ruimtevaartuigen zoals de Voyagers al kleine nucleaire reactoren om ze van energie te voorzien.
Het Maanverdrag (1979), dat het concept introduceert dat de maan het gemeenschappelijk erfgoed van de mensheid is, werd door zeer weinig landen gesteund, en de leidende ruimtevaarders, zoals de Verenigde Staten, hebben het niet geratificeerd. De Aansprakelijkheidsconventie (1972) verplicht een staat aansprakelijk te zijn voor schade veroorzaakt door zijn object in de ruimte. Dus, elk voorval met een maanreactor valt onder het land dat deze heeft gelanceerd.
Conclusie.
Het lijkt erop dat we op het punt staan een nieuwe ronde in de ruimtewedloop te betreden, en het zal doorgaan met een nieuwe ontwikkelingsfase. We kijken uit naar maanbases en bemande vluchten naar Mars. Het enige spijtige is dat de wapenwedloop wederom de ontwikkeling van de wetenschap stimuleert.
Bron: arstechnica.com
